Choroba Kawasaki – nazywana także chorobą Kawasakiego – po raz pierwszy została opisana w 1967 roku przez japońskiego pediatrę Tomisaku Kawasakiego. W dzisiejszym wpisie wyjaśnimy, co to za schorzenie, jakie są jego konsekwencje i jak wygląda leczenie choroby Kawasakiego. Zapraszamy do lektury!
Choroba Kawasakiego – przyczyny, objawy, diagnostyka, leczenie, rokowania
Spis treści
- Choroba Kawasakiego – charakterystyka schorzenia
- Choroba Kawasaki – częstotliwość występowania
- Choroba Kawasaki – przyczyny
- Choroba Kawasaki – objawy
- Powikłania choroby Kawasaki – jakie komplikacje mogą wystąpić?
- Rozpoznanie choroby Kawasakiego – jakie badania trzeba wykonać?
- Leczenie choroby Kawasakiego – leczenie objawowe
- Choroba Kawasakiego – jakie są rokowania?
Choroba Kawasakiego – charakterystyka schorzenia
Choroba Kawasaki to ostre zapalenie naczyń krwionośnych, które obejmuje przede wszystkim średnie i małe tętnice. W przebiegu tego schorzenia bardzo często dochodzi do zajęcia naczyń wieńcowych, które zaopatrują serce w krew. Tętnice wieńcowe są szczególnie podatne na uszkodzenia ze względu na swoją małą średnicę oraz wysokie ciśnienie, pod jakim pracują. To sprawia, że są one bardziej narażone na proces zapalny, co z kolei może prowadzić do powstawania tętniaków lub zwężeń utrudniających przepływ krwi do serca.
Chorobę Kawasakiego charakteryzuje także zespół skórno-śluzówkowo-węzłowy, co oznacza, że w przebiegu tego schorzenia u pacjentów obserwuje się: zmiany skórne (najczęściej wysypka), zajęcie stanem zapalnym błon śluzowych (obrzęk gardła, obustronne zapalenie spojówek) oraz powiększenie węzłów chłonnych. Typowym objawem choroby Kawasakiego jest także wysoka gorączka (powyżej 39ºC), która utrzymuje się przez kilka dni.
Choroba Kawasaki – częstotliwość występowania
Choroba Kawasakiego najczęściej dotyka dzieci w wieku od 1. roku życia do 3 lat. Wspomniane wyżej schorzenie dotyczy przede wszystkim dzieci rasy żółtej – choruje nawet 94/100 000 małych pacjentów. U dzieci rasy białej wskaźnik zachorowalności wynosi 6–10/100 000 pacjentów, a w przypadku Polski – choruje 2–3/100 000 dzieci.
Choroba Kawasaki – przyczyny
Skąd bierze się choroba Kawasakiego u dzieci? Współczesna medycyna nie jest w stanie odpowiedzieć na to pytanie. Lekarze podejrzewają, że choroba Kawasaki rozwija się u dzieci na skutek złożonej interakcji między czynnikami genetycznymi, środowiskowymi i immunologicznymi.
To, że najwięcej przypadków tej choroby notuje się w krajach azjatyckich, sugeruje nam, że dzieci rasy żółtej mają pewne predyspozycje genetyczne, które czynią je podatnymi na chorobę Kawasakiego.
Tę teorię wspiera fakt, że choroba nierzadko pojawia się w rodzinie, np. u rodzeństwa lub bliskich kuzynów.
Chociaż nie zidentyfikowano konkretnego patogenu, który bezpośrednio powoduje chorobę Kawasaki, podejrzewa się, że infekcje wirusowe lub bakteryjne mogą wywołać nieprawidłową odpowiedź immunologiczną na kontakt z danym patogenem. Choroba Kawasakiego jest częściej diagnozowana w okresie jesienno-zimowym, co sugeruje związek z sezonowymi infekcjami. Uważa się, że u dzieci dotkniętych chorobą Kawasaki dochodzi do nadmiernej aktywacji układu odpornościowego, co prowadzi do zapalenia naczyń krwionośnych.
Choroba Kawasaki – objawy
Objawy choroby Kawasakiego można podzielić na 3 fazy – ostrą, podostrą i zdrowienia. Symptomy typowe dla fazy ostrej, które utrzymują się do 10 dni od rozwinięcia się stanu zapalnego, to:
- wysoka gorączka (powyżej 39ºC), która trwa dłużej niż 5 dni;
- przekrwienie oczu, obustronne zapalenie spojówek, ale bez ropnej wydzieliny;
- zmiany skórne na tułowiu i kończynach (wysypka często przypomina tę, która występuje przy szkarlatynie);
- zaczerwienienie gardła i błon śluzowych jamy ustnej;
- powiększenie szyjnych węzłów chłonnych;
- suche i spękane usta;
- tzw. malinowy język;
- zaczerwieniona i napięta skóra na dłoniach i stopach;
- drażliwość i światłowstręt.
Objawy charakterystyczne dla podostrej fazy choroby Kawasakiego, to:
- łuszczenie się skóry na dłoniach i stopach;
- bóle stawów (zapalenie stawów);
- ból brzucha;
- wymioty;
- biegunka.
Powyższe objawy mogą utrzymywać się od 10. dnia choroby do nawet 6,5 tygodnia. Potem zaczyna się trzecia faza choroby Kawasakiego – faza zdrowienia. Objawy choroby stopniowo ustępują, pod warunkiem, że nie pojawią się żadne powikłania zdrowotne. Proces zdrowienia może zająć kolejne kilka tygodni.
Powikłania choroby Kawasaki – jakie komplikacje mogą wystąpić?
Choroba Kawasaki jest poważnym schorzeniem, które może prowadzić do licznych powikłań zdrowotnych, zwłaszcza jeśli nie zostanie ona odpowiednio wcześnie rozpoznana i leczona. Najpoważniejsze komplikacje związane są z układem sercowo-naczyniowym i obejmują one między innymi:
- zapalenie mięśnia sercowego,
- zapalenie osierdzia,
- niewydolność mięśnia sercowego,
- niedokrwienie mięśnia sercowego,
- zapalenie wsierdzia,
- zaburzenia rytmu serca,
- zapalenie tętnic wieńcowych,
- zaburzenia w pracy naczyń krwionośnych,
- powstanie tętniaków tętnic wieńcowych.
Inne powikłania choroby Kawasakiego to: zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie nerek, zapalenie cewki moczowej, jelit lub pęcherzyka żółciowego.
Rozpoznanie choroby Kawasakiego – jakie badania trzeba wykonać?
Szybkie rozpoznanie choroby Kawasakiego pozwala uniknąć poważnych komplikacji i przyspiesza proces zdrowienia pacjenta. Lekarz stawia diagnozę na podstawie oceny stanu klinicznego dziecka i kieruje je na następujące badania:
- morfologia krwi, OB, CRP, posiewy z krwi;
- badania wirusologiczne;
- EKG;
- badanie echokardiograficzne.
W wybranych przypadkach wykonuje się także koronografię, czyli angiografię tętnic wieńcowych.
Leczenie choroby Kawasakiego – leczenie objawowe
Choroba Kawasakiego jest leczona objawowo, aby zmniejszyć nasilenie symptomów i zapobiec powikłaniom zdrowotnym. W ostrej fazie choroby głównym celem leczenia jest ograniczenie procesu zapalnego. Jednorazowo podaje się dożylnie immunoglobuliny. Jeśli gorączka nie ustępuje lub powraca po 36 godzinach, podanie immunoglobulin można powtórzyć. W terapii stosuje się także kwas acetylosalicylowy, który na początku podawany jest w dużej dawce przeciwzapalnej.
Czas trwania terapii kwasem acetylosalicylowym zależy od stopnia zajęcia naczyń wieńcowych. Dzieci bez zajęcia naczyń wymagają terapii przez 6–8 tygodni. Jeśli w przebiegu choroby Kawasakiego zdiagnozowano tętniaka, leczenie kontynuuje się aż do jego cofnięcia.
W przypadku dużego tętniaka lub zwężenia tętnicy wieńcowej konieczna jest długotrwała terapia przeciwpłytkowa, a dodatkowo podaje się leki zmniejszające krzepliwość krwi.
Choroba Kawasakiego – jakie są rokowania?
Jeśli choroba Kawasakiego zostanie rozpoznana odpowiednio wcześnie, czyli w ciągu pierwszych 10 dni, rokowania są dobre, a chore dzieci wracają do pełni sił w ciągu kilku tygodni. Komplikacje pojawiają się w momencie, gdy doszło do zajęcia tętnic wieńcowych lub rozwoju tętniaka.
U niektórych dzieci zmiany w naczyniach wieńcowych mogą prowadzić do długoterminowych problemów kardiologicznych, które nierzadko ujawniają się dopiero w dorosłym życiu.
Dlatego też dzieciom, które przebyły chorobę Kawasakiego, zaleca się systematyczny monitoring zdrowia pod kątem ewentualnych zaburzeń ze strony układu sercowo-naczyniowego.
Bibliografia
- https://www.mp.pl/pacjent/pediatria/choroby/152370,choroba-kawasakiego-u-dzieci
- https://www.mp.pl/podrecznik/pediatria/chapter/B42.87.4.21.3.2.
- https://zdrowegeny.pl/poradnik/choroba-kawasaki-objawy
Opublikowano: 27.08.2024;
Oceń:
0.0
Ten tekst został napisany przez Eksperta, który posiada kierunkowe wykształcenie oraz doświadczenie. Nawiązując współpracę z autorytetami w danej dziedzinie nauki serwis Mamazone.pl dba o najwyższą jakość i wiarygodność informacji publikowanych w serwisie. W Mamazone.pl opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach.
Komentarze i opinie (0)