Decyzja o cesarskim cieciu może zapaść dopiero podczas porodu, nagle. Zdarza się tak w sytuacji, kiedy akcja porodowa nie przebiega prawidłowo i pojawiają się jakieś komplikacje (np. spada tętno maluszka, szyjka macicy przestaje się rozwierać, u kobiety niebezpiecznie wzrasta ciśnienie krwi). Czasem jednak już od początku ciąży wiadomo, że zakończy się ona operacyjnie, bo naturalne narodziny są zbyt ryzykowne dla mamy i dziecka.
Mama ma kłopoty
Cesarskie cięcie przeprowadza się, gdy istnieją obawy, że poród naturalny może zagrażać zdrowiu i życiu matki. Wykonuje się go, jeżeli kobieta cierpi na wadę serca, ma przeszczepioną nerkę, cierpi na nadciśnienie, choruje na cukrzycę. Do niedawna uważano, że duża wada wzroku (np. 6D) jest wskazaniem do cesarki. Obecnie okulista każdą mamę traktuje indywidualnie i ocenia, jaki wpływ na jej oczy może mieć duży wysiłek. Jeśli uzna, że poród zagraża kondycji oczu, wystawia zalecenie o konieczności przeprowadzenia cesarki.
Przeczytaj też: Opryszczka w ciąży – przyczyny, objawy, leczenie
Lekarz może zdecydować o przeprowadzeniu cesarskiego cięcia, jeżeli ciąża była trudna, stan mamy jest nie najlepszy i poród drogami natury mógłby być dla niej zbyt wyczerpujący. Przykład? Kiedy kobieta miała wcześniej cesarskie cięcie i w mięśniu macicy występują blizny, istnieje ryzyko, że mogą pęknąć pod wpływem nadmiernego parcia (zwłaszcza gdy dziecko jest duże).
Cesarskie cięcie jest wskazane także wtedy, gdy ciężarna była leczona z powodu niepłodności lub poprzedni poród zakończył się niepomyślnie dla dziecka. Także kobiety z przebytą w ciąży infekcją wirusem opryszczki na narządach rodnych mogą zdecydować się na cesarkę - u nich operacja jest metodą z wyboru.
Przeczytaj też: Hipotrofia płodu – przyczyny, objawy, leczenie
Malec nie radzi sobie z przyjściem na świat
Dziećmi cesarskimi są zazwyczaj trojaczki czy wieloraczki. Bliźnięta zaś wtedy, gdy jedno z nich ułożone jest pośladkowo. Wskazaniem do cięcia jest położenie poprzeczne płodu (kiedy bark lub rączka układają się nad spojeniem łonowym, dziecko klinuje się podczas porodu). Przez cesarskie cięcie rodzą się także dzieci, które mają poważną wadę rozwojową, przez co w czasie porodu mogłoby dojść do jego uszkodzenia (np. cierpią na hipotrofię, czyli wewnątrzmaciczne zahamowanie wzrostu).
Wskazaniem do cesarskiego cięcia jest także łożysko centralnie przodujące. Zamyka ono ujście kanału szyjki macicy, więc dziecko nie jest w stanie się przedostać na świat (łożysko musiałoby urodzić się przed maluchem, co grozi jego śmiercią i krwotokiem mamy). Także łożysko przedwcześnie odklejone oznacza, że poród siłami natury nie jest możliwy. W takim przypadku należy szybko przeprowadzić operację.
W ostatnich latach popularne w Polsce stały się tzw. cesarki na życzenie. Zanim podejmiesz decyzję o operacji, dokładnie to przemyśl i koniecznie porozmawiaj z ginekologiem oraz położną. To prawda, poród naturalny jest bardziej bolesny niż cesarka. Ale wszystko w czasie jego trwania dzieje się w odpowiednim momencie, stopniowo, maluszek przychodzi na świat łagodnie (nie jest nagle wyjęty z brzucha mamy). Po takim porodzie kobieta naturalnie wraca do formy, cesarka zaś (jak każda operacja) niesie ze sobą ryzyko powikłań. Pamiętaj też o tym, że po cesarskim cięciu będziesz musiała wiele godzin leżeć oraz mogą pojawić się problemy z laktacją - nie będziesz więc mogła w pełni zajmować się maleństwem. To prawda - noworodek po cesarce wydaje się być w lepszej kondycji niż malec przeciskający się przez drogi rodne mamy. Ale poród naturalny także korzystnie wpływa na zdrowie maluszka, m.in. wyciska wody płodowe z jego dróg oddechowych.
