Thiocodin to nazwa handlowa leku, który zawiera w swoim składzie kodeinę (fosforan półwodny) i sulfogwajakol w dawkach 15 mg i 300 mg. Lek należy przyjmować doustnie, występuje w postaci tabletek i syropu. Wskazania do do stosowania Thiocodinu to leczenie suchego, uporczywego kaszlu, bez odkrztuszania wydzieliny. Lek sprzedawany jest bez recepty i jest zarejestrowany u dzieci powyżej 12 lat.
Thiocodin dla dziecka – wskazania, dawkowanie, skutki uboczne
Wskazania do stosowania leku Thiocodin
Thiocodin to lek złożony, zawierający w składzie opioidowy lek przeciwbólowy i przeciwkaszlowy – kodeinę oraz lek wykrztuśny – sulfogwajakol.
Kodeina jest dość popularnym składnikiem leków przeciwkaszlowych dostępnych bez recepty i bywa wykorzystywana przez osoby nieletnie niezgodnie z przeznaczeniem – często w połączeniu z innymi lekami (1, 2). Z kolei sulfogwajakol jest stosowany jako lek wykrztuśny oraz – w mniejszym stopniu odkażający – w stanach zapalnych górnych dróg oddechowych.
Zgodnie z charakterystyką produktu leczniczego, stosowanie leku Thiocodin jest ograniczone do leczenia suchego, uporczywego kaszlu bez odkrztuszania wydzieliny (lek zmniejsza częstość napadów kaszlu). Lek hamuje odruch kaszlowy, zmniejszając ilość wydzieliny w drogach oddechowych.
Zarówno tabletki Thiocodin jak i syrop dostępne są bez recepty, a koszt jednego opakowania to kilkanaście złotych.
Thiocodin – przeciwwskazania i środki ostrożności
Lek Thiocodin nie powinien być stosowany, jeśli u pacjenta występują:
- niewydolność oddechowa,
- zaburzenia oddychania,
- astma oskrzelowa,
- mukowiscydoza,
- rozstrzenie oskrzeli,
- uzależnienie od opioidów i alkoholu.
Nie należy stosować Thiocodinu w ciąży i w okresie karmienia piersią. Przyjmowanie leków zawierających substancje czynne z kodeiną przez kobiety karmiące piersią nie jest bezpieczne ze uwagi na możliwość wystąpienia groźnego dla dziecka zatrucia metabolitem kodeiny – morfiną. Opisano w literaturze wystąpienie u takich dzieci problemów z karmieniem, apatii, śpiączki, bezdechu, zawału mózgu.
Podczas stosowania leku nie należy pić alkoholu. Nie należy łączyć go też z opioidowymi lekami przeciwbólowymi.
Należy zachować szczególną ostrożność u osób: po urazie, z niewydolnością nerek, niedoczynnością tarczycy, rozrostem gruczołu krokowego, po usunięciu pęcherzyka żółciowego, z zaburzeniami czynności wątroby, u osób starszych.
Lek może ponadto powodować dodatnie wyniki testów antydopingowych.
Długotrwałe przyjmowanie Thiocodinu może powodować uzależnienie, a po nagłym zakończeniu leczenia mogą wystąpić objawy odstawienne. Należy także pamiętać, że nasilić działanie kodeiny mogą leki nasenne, przeciwdepresyjne, a także alkohol.
Obecnie w leczeniu kaszlu nie preferuje się leków działających ośrodkowo – jak kodeina, tylko obwodowo – jak lewodropizyna.
Thiocodin – dawkowanie
Zgodnie z charakterystyką produktu leczniczego, dawkowanie leku Thiocodin jest następujące:
- dorośli i dzieci w wieku od 12 lat – lek należy podawać doustnie, w czasie posiłków, jedną tabletkę lub 10 ml syropu 3 razy na dobę, nie częściej niż co 4–6 godzin. W trakcie leczenia należy zapewnić pacjentowi odpowiednią podaż płynów (co najmniej 2 litry).
Nie należy przyjmować leku Thiocodin u dzieci 12–18 lat z zaburzeniami czynności układu oddechowego.
Thiocodin – skutki uboczne
Przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem, gdyż po zażyciu dużych dawek leku mogą pojawić się liczne skutki uboczne. Podczas stosowania Thiocodinu nie należy prowadzić samochodu i obsługiwać maszyn, gdyż może to powodować zawroty głowy.
Ponadto, do częstych działań niepożądanych leku, zalicza się:
- nudności i wymioty,
- zaparcia,
- zawroty głowy,
- spowolnienie.
Niezbyt częste działania niepożądane to:
- spadek ciśnienia tętniczego,
- zwężenie źrenic,
- zatrzymanie moczu,
- skurcz oskrzeli,
- wypryski skórne (jako reakcje nadwrażliwości),
- ostry ból brzucha z cechami bólu typowymi dla schorzeń dróg żółciowych lub trzustki,
- kołatanie serca,
- zmniejszenie apetytu,
- nadmierna potliwość,
- podrażnienie błony śluzowej przewodu pokarmowego.
Thiocodin – objawy przedawkowania
Najczęstsze objawy przedawkowania preparatu to: wymioty, zwiększona drażliwość, zahamowanie ośrodka oddechowego (sinica, zahamowanie czynności oddechowej, płytki oddech), sedacja, senność prowadząca do śpiączki, zwężenie źrenic. Inne, rzadsze objawy to: zmniejszenie napięcia mięśniowego, bradykardia, niedociśnienie tętnicze, zimna i wilgotna skóra.
Bibliografia
- Burns JM, Boyer EW. Antitussives and substance abuse. Subst Abuse Rehabil 2013; 4: 75-82.
- Gardiner SJ, Chang AB, Marchant JM, Petsky HL. Codeine versus placebo for chronic cough in children. Cochrane Database Syst Rev 2016; 7: CD011914.
Komentarze i opinie (0)