Dłubanie w nosie jest jednym z dziecięcych nawyków, które wywołują obrzydzenie i złość u dorosłych. Nie dość, że należy ono do zachowań społecznie nieakceptowalnych, to jeszcze może być niebezpieczne dla zdrowia. Powtarzające się czynności z czasem przechodzą w nawyk, który trudno wyeliminować. Z tego względu rodzice maluchów powinni od najmłodszych lat uczyć je właściwych zachowań. W artykule omówiono przyczyny i konsekwencje tego szkodliwego nawyku, a także rady, jak oduczyć dziecko dłubania w nosie.
Dłubanie w nosie u dzieci – przyczyny, powikłania, jak zapobiegać?
Jak powstaje wydzielina w nosie i jaka jest jej rola?
Jama nosowa wraz z zatokami przynosowymi tworzą początkowy odcinek górnych dróg oddechowych. Nos oczyszcza, ogrzewa o nawet 10 stopni Celsjusza i nawilża powietrze dostające się do ustroju, które następnie przedostaje się do płuc. Zapewnienie tych funkcjonalności jest możliwe m.in. dzięki wydzielinie. Jest ona wytwarzana przez gruczoły błony śluzowej nosa wraz z zatokami przynosowymi w ilości około 600-800 ml w ciągu doby.
Ogrzewanie wdychanego nosem powietrza jest możliwe, dzięki promieniowaniu ciepła z krwi, krążącej w naczyniach błony śluzowej nosa.
Oczyszczanie powietrza z pyłu, kurzu i mikroorganizmów jest bardzo ważnym zadaniem, możliwym dzięki warstwie gęstego i odpowiednio lepkiego śluzu na rzęskach aparatu oczyszczającego nosa. Śluz pokrywa nabłonek wyścielający nos. Zanieczyszczenia, które są częścią wdychanego powietrza, przyklejają się do śluzu, a następnie są przesuwane za pomocą ruchu rzęsek do gardła.
Z kolei nawilżanie powietrza odbywa się poprzez nasycenie go parą wodną, w zależności od potrzeb.
Przeczytaj też: Powikłania po COVID-19 u dzieci
Dlaczego dziecko dłubie w nosie?
Na skutek infekcji dróg oddechowych oraz alergii w nosie powstaje większa ilość wydzieliny, która może zasychać, tworząc tzw. kozy, zwane też boogerami. Blokują one kanały nosowe, przez co utrudniają oddychanie i powodują dyskomfort. Chcąc go zlikwidować, dziecko, dłubie w nosie i wydobywa przeszkodę. Małe dziecko samo z siebie nie zrozumie, że postępuje niewłaściwie. Gdy coś je uwiera, po prostu to usuwa.
Obsesyjne dłubanie w jamie nosowej, zwane jest rhinotillexomanią. Jego przyczyną może być zarówno szkodliwy nawyk, jak i zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, które należy leczyć.\
Czytaj również: Lunatykowanie u dzieci
Przyczyny dłubania w nosie
Zachowanie dziecka, polegające na dłubaniu w nosie, może być spowodowane różnymi czynnikami. Od zwyczajnej chęci usunięcia zalegającej w nosie wydzieliny, przez chęć zwrócenia na siebie uwagi, po różnego typu zaburzenia somatyczne i psychiczne.
Jedną z przyczyn może być krzywa przegroda nosowa, która sprawia, że objętość dwóch części nosa jest inna. Wydzielina, która zbiera się w mniejszej części, szybciej ją zatyka.
Kolejnym czynnikiem sprzyjającym drapaniu i dłubaniu jest swędzenie nosa, które z kolei może być objawem alergicznego nieżytu nosa.
Przyczyną wysuszania się wydzieliny w nosie i powstawania boogerów, może być także jej przesuszenie. Remedium jest nawilżanie powietrza i zwiększenie spożycia wody.
Dłubanie w nosie na tle nerwowym może wiązać się z napięciem emocjonalnym. Czynności nawykowe są często udziałem dzieci, których potrzeby emocjonalne nie są zaspokajane. Niektóre dzieci dłubią w nosie z chęci zabicia czasu lub zwrócenia na siebie uwagi rodziców.
Przyczyną dłubania w nosie może być też nadpobudliwość psychoruchowa ze współtowarzyszącym deficytem uwagi, czyli ADHD.
Czym jest mukofagia?
Mukofagia należy do zaburzeń odżywiania o nazwie pica , które objawiają się powtarzającym się przez co najmniej miesiąc spożywaniem substancji nieodżywczych i niejadalnych. W przypadku mukofagii jest to zjadanie wydzielin z nosa.
Dotyczy ona przede wszystkim dzieci, jednak zdarzają się też przypadki dorosłych z tym schorzeniem. Ze względu na powtarzalność, klasyfikowana jest jako zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne.
Przyczyny mukofagii i innych zaburzeń pica mogą być:
- somatyczne, związane z niedoborem żelaza lub innych składników odżywczych;
- psychiczne, takie jak upośledzenie umysłowe i schizofrenia;
- związane z autyzmem.
Leczenie tego zaburzenia jest zależne od przyczyny, które je wywołało. Terapię rozpoczyna się od zwalczania choroby podstawowej, często włączając dodatkowo psychoterapię.
Konsekwencje dłubania w nosie
Skutki dłubania w nosie można podzielić na społeczne i zdrowotne. Do pierwszej grupy zalicza się wykluczenie społeczne, z powodu łamania ogólnie przyjętych norm postępowania. Konsekwencje dla zdrowia mogą być następujące:
-
krwawienie z nosa, na skutek podrażnienia bogato unaczynionej śluzówki nosa;
-
powstanie niewielkich zadrapań wewnątrz jamy nosowej, które uszkadzają tkankę wewnątrz nosa. Gojące się uszkodzenia tworzą strupy, które dziecko również rozdrapuje. W ten sposób tworzy się błędne koło niepożądanych zachowań;
-
nawracające infekcje górnych dróg oddechowych, spowodowane wprowadzaniem drobnoustrojów chorobotwórczych przez brudne ręce do nosa oraz przenoszeniem ich z nosa na inne powierzchnie. Mogą one wywołać zapalenie zatok.
Czytaj również: Owsiki u dziecka – objawy, leczenie, domowe sposoby
Jak zapobiegać szkodliwemu nawykowi dłubania w nosie?
Rodzice powinni od najmłodszych lat tłumaczyć dzieciom, jakie są obowiązujące normy społeczne i jakich zachowań otoczenie nie akceptuje. Należą do nich m.in.:
- puszczanie bąków;
- dłubanie w nosie;
- obgryzanie paznokci;
- bekanie.
Zadaniem rodziców jest nauczenie dziecka kontroli nad swoimi zachowaniami i odruchami w towarzystwie innych osób. Ważne jest, aby nie krzyczeć na dziecko i niepotrzebnie go nie strofować, tylko spokojnie wyjaśnić mu, dlaczego nie wolno dłubać w nosie oraz jakie są higieniczne sposoby oczyszczania nosa.
Rodzice powinni dbać o to, aby paznokcie ich dzieci nie były zbyt długie, ponieważ mogą one podrażniać śluzówkę nosa podczas jego czyszczenia. Poza tym pod paznokciami gromadzi się brud i bakterie, które dziecko w łatwy sposób może przenieść do nosa lub buzi.
Jak oduczyć dziecko dłubania w nosie?
W zależności od tego, jakimi czynnikami spowodowane jest dłubanie w nosie, najpierw należy zwalczyć jego przyczynę. Pierwszym krokiem powinna być wizyta u otolaryngologa, który sprawdzi funkcjonalność nosa. W przypadku podejrzenia zaburzeń psychicznych warto udać się z dzieckiem do psychologa.
Czytaj również: Odstające uszy u dziecka – co robić, jak zapobiegać?
Bibliografia
- B. Wiśniewska, J. Wendorff, "Stan diagnozowania zaburzeń neurorozwojowych współwystępujących z ADHD wśród dzieci i młodzieży-na podstawie badań własnych", Neurologia Dziecięca vol.17/2008, nr 33, s. 28;
- J. B. Latkowski (red.), "Otolaryngologia. Podręcznik dla studentów i specjalizujących się lekarzy", Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2017, s. 43-44;
- A. Michalska i inn., "Niespecyficzne zaburzenia odżywiania się-subiektywny przegląd", Psychiatria Polska 2016, s. 499-500;
- J. Polak, "Dłubanie w nosie - co należy wiedzieć?", dostęp online: https://www.laryngo.pl/wiadomosc/dlubanie-w-nosie-co-nalezy-wiedziec/27836.
Anna Gilewska
Kosmetolog
Licencjonowany kosmetolog (temat pracy dyplomowej: „Pielęgnacja skóry dotkniętej trądzikiem pospolitym w gabinecie kosmetologa oparta o wybrane metody aparaturowe”) i magister administracji na specjalizacji zarządzania ochroną zdrowia (temat pracy magisterskiej: „Prawne i organizacyjne uwarunkowania wykonywania zabiegów kosmetycznych”). Propagatorka zdrowego trybu życia oraz kosmetyków naturalnych. Poszerza swoją wiedzę na kongresach i targach branżowych. Interesuje się psychologią i medycyną komplementarną.
Komentarze i opinie (0)