Fentermina – ile można na niej schudnąć?

Fentermina – jak działa i w jakich lekach występuje?

Fentermina zaliczana jest do syntetycznych związków chemicznych z grupy fenyloetyloamin. Jako pochodna amfetaminy działa stymulująco na ośrodkowy układ nerwowy – zwiększa uwalnianie neuroprzekaźników, takich jak noradrenalina, dopamina i serotonina. Ten mechanizm działania prowadzi do osłabienia apetytu oraz zwiększenia uczucia sytości, co sprzyja redukcji masy ciała (działanie anorektyczne).

Fentermina jest dostępna jako samodzielny lek (w Polsce wyłącznie w ramach importu docelowego) lub w połączeniu z innymi substancjami. Przykładem takiego preparatu złożonego obecnego na polskim rynku jest kombinacja fenterminy z topiramatem. Topiramat, pierwotnie stosowany w leczeniu padaczki, również wpływa na zmniejszenie apetytu, co w połączeniu z fenterminą potęguje efekt odchudzający.

Przeczytaj również:

Glucophage na odchudzanie po ciąży – cena, recepta, ile można schudnąć

Wskazania do stosowania fenterminy

Fentermina jest przepisywana jako element kompleksowego programu leczenia otyłości. Warto jednak pamiętać, że farmakoterapia jest tylko jednym z elementów ścieżki do zdrowia, na której równie kluczowe są dieta o ograniczonej podaży kalorii, dopasowana do możliwości pacjenta aktywność fizyczna, a często również wsparcie psychologa lub psychoterapeuty.

Farmakoterapia oparta o fenterminę wskazana jest w przypadku dorosłych osób z początkowym wskaźnikiem masy ciała BMI powyżej 30 kg/m², a także dla pacjentów z BMI przekraczającym 27 kg/m², u których występują dodatkowe czynniki ryzyka, takie jak nadciśnienie tętnicze, cukrzyca typu 2 czy dyslipidemia.

Fentermina – przeciwwskazania

Stosowanie fenterminy nie jest zalecane u wszystkich pacjentów. Przeciwwskazania do podjęcia leczenia tą substancją czynną obejmują:

• nadwrażliwość na fenterminę lub inne aminy sympatykomimetyczne;
• okres ciąży i karmienia piersią;

• równoległe stosowanie inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO);

• schorzenia sercowo-naczyniowe w wywiadzie (choroba wieńcowa, nadciśnienie tętnicze, arytmia);

• jaskrę;

• nadczynność tarczycy;

• zaburzenia psychiczne, w tym anoreksję, bulimię czy depresję;

• przebyte uzależnienie od substancji psychoaktywnych.

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania fenterminy i inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (fluoksetyny, sertraliny, fluwoksaminy, paroksetyny).

U pacjentów przyjmujących kombinację fenterminy z fenfluraminą lub deksfenfluraminą zgłaszano rzadkie przypadki nadciśnienia płucnego. Początkowym jego objawem jest duszność, której mogą towarzyszyć omdlenia i obrzęki kończyn dolnych. W przypadku zaobserwowania symptomów mogących wskazywać na nadciśnienie płucne należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, gdyż stan ten zagraża zdrowiu i życiu.

W przypadku, gdy ustalona przez lekarza dawka traci swoją skuteczność, nie należy samodzielnie jej zwiększać. Może to prowadzić do rozwoju uzależnienia.

Przeczytaj również:

Ozempic – czy można go stosować na odchudzanie po ciąży?

Fentermina a prowadzenie pojazdów

Fentermina może upośledzać koncentrację i percepcję, dlatego w czasie leczenia przeciwwskazane są obsługa maszyn oraz prowadzenie pojazdów.

Fentermina a alkohol

Podczas przyjmowania fenterminy nie zaleca się picia alkoholu, który zwiększa ryzyko uzależnienia oraz wystąpienia działań niepożądanych leku.

Fentermina – skutki uboczne

Fentermina, jak każdy lek, może dawać działania niepożądane. Do najczęściej obserwowanych zalicza się:

• suchość w jamie ustnej, nieprzyjemny posmak;

• zaburzenia żołądkowo-jelitowe (zaparcia, biegunka);

• zaburzenia ze strony układu krążenia: tachykardia, zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi;

• zaburzenia ze strony układu nerwowego: bezsenność, drażliwość, zaburzenia nastroju, bóle i zawroty głowy, zaburzenia czucia (mrowienie, kłucie, pieczenie i drętwienie skóry);

• zaburzenia hormonalne: zmiany libido, niepłodność.

W rzadkich przypadkach mogą wystąpić poważniejsze działania niepożądane, takie jak: zaburzenia funkcji poznawczych (w tym trudności z koncentracją, pamięcią czy mową), przyspieszona, nieregularna praca serca, napady drgawkowe, epizody psychotyczne bądź napady paniki. Objawy te mogą być związane z przedawkowaniem leku.

Przeczytaj również:

Saxenda na odchudzanie po ciąży – jak działa? Skuteczność, cena, recepta

Fentermina – cena

Cena leków zawierających fenterminę może znacznie się różnić w zależności od producenta, dawki oraz miejsca zakupu. Przykładowo, lek będący połączeniem fenterminy z topiramatem w opakowaniu zawierającym 30 kapsułek dostępny jest w Polsce w cenie od ok. 800 zł do 1000 zł.

Fentermina – recepta

Fentermina jest lekiem dostępnym wyłącznie na receptę. Ze względu na potencjalne ryzyko nadużywania oraz wystąpienia działań niepożądanych, jej stosowanie powinno być ściśle kontrolowane przez lekarza. Rozpoczęcie terapii powinno być poprzedzone oceną stanu zdrowia oraz wykluczeniem potencjalnych przeciwwskazań.

Fentermina – czy jest dostępna w Polsce?

W Polsce fentermina jest dostępna w postaci połączenia z topiramatem w preparacie o nazwie handlowej Qsiva. Ze względu na brak dostępności w Polsce preparatu zawierającego wyłącznie fenterminę, wielu pacjentów próbowało dostać ten lek w Czechach. Od kilku lat procedura ta jest utrudniona – u naszych sąsiadów obowiązuje specjalny wzór recepty na fenterminę, którą wystawić może wyłącznie lekarz pracujący na terenie Czech.

Fentermina – ile można na niej schudnąć?

Skuteczność fenterminy w zakresie redukcji masy ciała jest dobrze udokumentowana. W jednym z badań klinicznych przeprowadzonych po wprowadzeniu leku na rynek wykazano, że w grupie 795 pacjentów stosujących fenterminę przez 12 tygodni, 45 proc. z nich straciło ponad 5 proc. masy ciała. Niemniej 30 proc. uczestników doświadczyło działań niepożądanych leczenia.

Należy jednak pamiętać, że efekty terapii mogą być różne w zależności od indywidualnych predyspozycji pacjenta oraz prowadzonego przez niego stylu życia. Fentermina powinna być elementem – a nie jedyną składową – kompleksowego planu leczenia otyłości, obejmującego również zdrową dietę i regularną aktywność fizyczną, a ze względu na wysoki potencjał działań niepożądanych – również regularne kontrole lekarskie.