Genofobia (strach przed seksem) – przyczyny, objawy, leczenie

Nieodłączną częścią każdego z człowieka jest sfera seksualna. Seks dostarcza nam przyjemności, rozluźnia, nierzadko jest miernikiem tzw. temperatury związku. Stanowi również drogę do prokreacji, czyli posiadania dzieci. Niektóre osoby odczuwają jednak paniczny strach, ogromny stres przed stosunkiem. To genofobia, która najczęściej wykształca się na skutek traumatycznych doświadczeń.

  • 5.0
  • 1
  • 0
REKLAMA

Co to jest genofobia?

Genofobia to po prostu silny lęk przed seksem. Mówiąc o tym zaburzeniu, należy jednak jasno wskazać, że nie ma on charakteru niewielkiego stresu, jaki towarzyszy wielu osobom zwłaszcza na początku relacji. Wtedy to chcemy wypaść przed partnerem jak najlepiej, a pojawiający się stres działa mobilizująco.

Genofobia to irracjonalny lęk, z którym cierpiąca na nią osoba nie potrafi sobie poradzić. Konsekwencją jest unikanie współżycia. Seks staje się tematem tabu, co sprawia, że nie można cieszyć się stosunkiem płciowym. Osoby zmagające się z genofobią najczęściej w ogóle nie współżyją.

Jak się objawia genofobia?

Genofobia to przede wszystkim silne objawy lękowe. To oznacza, że osoba cierpiąca na to zaburzenie zmaga się z takimi dolegliwościami, jak:

  • nasilone pocenie;
  • drżenie rąk;
  • problemy z oddychaniem;
  • przyspieszone bicie serca.

Pojawić może się również suchość w ustach. Należy wyraźnie zaznaczyć, że symptomy mogą pojawić się nie tylko w sytuacjach ewidentnie kojarzących się z bliskością i seksem.

Już sama myśl na temat stosunku seksualnego może sprowokować wyzwolenie reakcji lękowej.

Również wszystko to, co kojarzy się z aktem seksualnym, może być przyczyną wystąpienia objawów.

Osoby cierpiące na genofobię bardzo często robią wszystko, aby uniknąć zbliżeń. Zarówno kobiety, jak i mężczyźni mogą na przykład zaniedbywać higienę po to, aby nie być atrakcyjnymi dla partnera.

Jakie są przyczyny genofobii (lęku przed seksem)?

Genofobia może mieć różne podłoże. Warto zaznaczyć, że zaburzenie to może występować zarówno u kobiet, jak i mężczyzn. W obu przypadkach przyczyny mogą być bardzo podobne. Najczęściej za paniczny lęk przed seksem odpowiadają przykre, a nierzadko wręcz traumatyczne doświadczenia seksualne. Zaburzenie to często rozwija się u osób, które były ofiarą:

  • gwałtu;
  • wykorzystania seksualnego.

Bliskość i seks kojarzą się wówczas z: bólem, cierpieniem, przymusem. Genofobia może być wynikiem również złych doświadczeń z seksem w okresie dojrzewania czy problemów medycznych. W przypadku panów – zaburzenia erekcji czy przedwczesny wytrysk. Jeśli chodzi o panie, to bolesny poród również może doprowadzić do powstania tego zaburzenia.

Lęk przed seksem często występuje u kobiet, które mają problem z nietrzymaniem moczu, u mężczyzn – jeśli chodzi o kłopoty urologiczne – może mieć podobne przyczyny.

Zdarza się, że genofobia jest konsekwencją klimatu panującego w domu rodzinnym. Osoby dorastające w przekonaniu, że seks jest czymś złym, brudnym mogą w dorosłym życiu zmagać się z tym zaburzeniem.

Ustalenie podłoża problemu jest niezwykle ważne dla sporządzenia odpowiedniego planu leczenia. Pamiętaj, że strach przed zbliżeniem można wyeliminować.

Czy genofobię można leczyć?

Genofobia jest zaburzeniem, które istotnie wpływa na jakość życia seksualnego. Co więcej, u osób nią dotkniętych życie seksualne praktycznie nie istnieje. Stosunek płciowy postrzegany jest bowiem jako coś: zagrażającego, wywołującego ból, cierpienie i silny lęk. W efekcie osoby cierpiące na genofobię robią wszystko, aby uniknąć seksu. Dlatego tak ważne jest, aby podjąć odpowiednie leczenie genofobii.

Tym, co pomaga w wielu przypadkach, jest połączenie terapii z leczeniem farmakologicznym. Pomocne okazują się być niektóre antydepresanty .

Jeśli chodzi o psychoterapię, to zalecanym nurtem jest ten poznawczo-behawioralny. W przypadku zaburzeń lękowych – a do takich zaliczana jest genofobia oparta na silnym lęku – jest to terapia pierwszego wyboru. Obejmuje ona psychoedukację w zakresie zaburzenia, a także odpowiednio dobrane techniki, które ukierunkowane są na redukcję lęku.

Terapeuta pomaga pacjentowi nauczyć się opanowywać objawy – takie jak szybszy oddech – a także przeprowadza restrukturyzację poznawczą myśli dotyczących seksu i bliskości.

Leczenie może obejmować również ćwiczenia ekspozycyjne. Plusem psychoterapii poznawczo-behawioralnej jest to, że naprawdę szybko przynosi efekty. Jednocześnie wszystkie podejmowane interwencje są zaplanowane i stosowane dopiero wtedy, kiedy pacjent wyrazi na nie zgodę.

Jedną z technik, która stosowana jest w pracy z pacjentem w nurcie poznawczo-behawioralnym, jest desensytyzacja. Pierwszym krokiem, który trzeba w jej przypadku zrobić jest opracowanie wspólnie z terapeutą hierarchii bodźców wzbudzających lęk. Następnie terapeuta przeprowadza pacjenta przez każdą z sytuacji, poczynając od tych najmniej lękotwórczych.

Nie wszyscy potrafią się cieszyć stosunkiem seksualnym. Wiele osób już na samą myśl o zbliżeniu może odczuwać lęk. Na szczęście wdrożenie odpowiedniej terapii i – w niektórych przypadkach –leczenia farmakologicznego przynosi dobre efekty.

Jeśli odczuwasz lęk przed seksem, nie jesteś w stanie współżyć, jednocześnie chcesz się cieszyć z bliskości z drugim człowiekiem, nie odkładaj wizyty u specjalisty na później.

Bibliografia

 
  1. Cysarz D., Zaburzenia seksualne a terapia poznawczo-behawioralna w: Seksuologia Polska, 2012, 10, 1, 41–45.
  2. Kratochvil S., Leczenie zaburzeń seksualnych, Czcibor-Piotrowski A. (tłum.)., Jakima S. (red.). Iskry, Warszawa 2002.
Opublikowano: ; aktualizacja: 28.11.2024

Oceń:
5.0

Katarzyna Krakowiak

Katarzyna Krakowiak

Psycholog

Absolwentka psychologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II, studiów podyplomowych z zakresu seksuologii klinicznej pod kierunkiem profesora Zbigniewa Lwa-Starowicza oraz Studium Interwencji Kryzysowej. Ukończyła szereg szkoleń i kursów między innymi z zakresu metod diagnostycznych w seksuologii, technik pracy z pacjentami z hiperseksualnością, zaburzeniami preferencji seksualnych, prewencji zachowań suicydalnych. Obecnie w trakcie szkolenia psychoterapeutycznego w nurcie poznawczo-behawioralnym.

Komentarze i opinie (0)

Może zainteresuje cię

Seks oralny – na czym polega? Pozycje, techniki, jak się przekonać?

 

Jakie fantazje erotyczne mają kobiety i mężczyźni?

 

On nie chce seksu po porodzie – co robić?

 

Samotne macierzyństwo

 

Czy i o czym rozmawiać z kochanką męża?

 

Depresja poporodowa – przyczyny, objawy, leczenie

 

Czy warto wybaczać w związku

 

Squirt – co to jest? Jak doprowadzić do kobiecego wytrysku?

 

REKLAMA