Rozejście spojenia łonowego umożliwia kobiecie wydanie dziecka na świat podczas porodu naturalnego, jeśli jednak jest ono zbyt duże, to prowadzi do pojawienia się nieprzyjemnych objawów. Przyczyną takiego stanu rzeczy może być m.in. kolejna ciąża czy nadwaga. Pojawia się ból spojenia łonowego czy uczucie „osłabienia” całej miednicy. Niekiedy konieczny jest poród poprzez cesarskie cięcie. Leczenie rozejścia spojenia łonowego obejmuje: operację repozycji kości łonowych, wykonywanie odpowiednich ćwiczeń, fizjoterapię, a także stosowanie specjalnych pasów ortopedycznych.
Rozejście spojenia łonowego – przyczyny, objawy, poród, leczenie, ćwiczenia
Rozejście spojenia łonowego po porodzie i w ciąży
Rozejście spojenia łonowego to często występująca dolegliwość u kobiet w ciąży. Fizjologiczne pojawia się u wszystkich pań, które spodziewają się dziecka. To dzięki niemu dziecko ma szansę bezpiecznie przyjść na świat kanałem rodnym podczas porodu siłami natury.
Normą w rozchodzeniu się kości miednicy uznaje się rozejście do 10 mm. Rozejście wykraczające poza 10 mm stanowi patologię i daje nierzadko dokuczliwe objawy. Ból spojenia łonowego w ciąży może przestraszyć niejedną mamę, jednak warto pamiętać, że bolesność w okolicy spojenia nie musi mieć wpływu na zdrowie dziecka oraz przebieg ciąży.
Ból w okolicach spojenia łonowego po porodzie lub ból kości łonowej po porodzie mogą wystąpić jako element połogu, świadczący o regenerowaniu się struktur naruszonych podczas narodzin dziecka. Jeśli spojenie zaczęło boleć dopiero po porodzie można poddać się badaniu fizjoterapeutycznemu, jednak nie powinno mieć to związku z ewentualnym rozejściem. Rozpoznanie problemu potwierdza USG. Rozejście spojenia łonowego uwidacznia w badaniu poszerzoną przerwę między kośćmi.
Przyczyny rozejścia spojenia łonowego w ciąży
Rozejście spojenia łonowego w ciąży to naturalny mechanizm ciała przygotowujący miednicę do porodu. Spojenie łonowe jest chrząstką, która pod wpływem działania hormonów, dokładnie relaksyny, rozpuszcza się i pozwala na rozchodzenie się kości miednicy. Rozejście spojenia łonowego umożliwia przedostanie się dziecka w bezpieczny sposób na świat. Jednak w niektórych przypadkach zdarza się, że miednica zaczyna się rozchodzić wcześniej. Predyspozycje do rozejścia spojenia łonowego to:
- nadwaga przed ciążą,
- podnoszenie ciężkich rzeczy w czasie ciąży,
- słaby gorset mięśniowy,
- kolejna ciąża.
W niektórych przypadkach dysfunkcja spojenia łonowego jest przeciwwskazaniem do wykonywania jakiejkolwiek aktywności fizycznej, łącznie z drobnymi pracami domowymi oraz długim chodzeniem. Jeśli jednak lekarz prowadzący wyrazi zgodę na ruch oraz terapię, panie w ciąży mogą wykonywać różne ćwiczenia oraz poddawać się metodom fizjoterapeutycznym, które zdecydowanie pomagają zapobiec uporczywej bolesności.
Rozejście spojenia łonowego – objawy
Rozejście spojenia łonowego sygnalizuje ból w okolicy spojenia. Dolegliwości bólowe mogą poważnie dokuczać paniom w ciąży.
Charakterystyczne cechy bólu występujące przy rozejściu spojenia łonowego to:
- ból towarzyszy cały dzień i uniemożliwia normalną aktywność
- ból jest odczuwany jako rozchodzenie się i osłabienie całej miednicy
- rozejście powoduje brak stabilności w okolicy bioder oraz dolnej okolicy kręgosłupa
- ból może wędrować (niektóre panie boli bardziej z przodu jako ból kości łonowej, inne z boku w pachwinach, a także z tyłu na kości krzyżowej)
- trudność sprawia stawanie na jednej nodze czy długie chodzenie, a także przewracanie się na boki w czasie leżenia oraz wstawanie z pozycji leżącej
Dość często rozejściu towarzyszy ból oraz zablokowanie stawów krzyżowo-biodrowych. Objawy rozejścia spojenia łonowego mogą się nasilać wraz z trwającą ciąża. Ból zazwyczaj pojawia się około 2 trymestru, kiedy ciężarna zaczyna przybierać na wadze. Jednak ze względu na indywidualne predyspozycje, rozejście może pojawić się właściwie w każdym momencie ciąży.
Poród a rozejście spojenia łonowego – kiedy cesarka?
Mamy z rozejściem spojenia łonowego martwią się o poród. Niestety w nasilonym stanie rozejścia poród siłami natury byłby zbyt ryzykowny dla matki oraz dziecka. Podczas porodu naturalnego mogłoby dojść do zupełnego rozejścia się miednicy i rozerwania chrząstki łączącej kości. Rozejście spojenia, popularnie nazywane jako zapalenie spojenia łonowego może być wskazaniem do przeprowadzenia porodu przez cesarskie cięcie. Jednak to rozwiązanie dotyczy pań w bardzo ciężkim stanie z poważnym rozchodzeniem się kości miedniczych. Statystki pokazują, że panie, które skarżyły się na ból miednicy w ciąży rodzą siłami natury i nie mają poważnych powikłań poporodowych.
Kobiety często zastanawiają się, jakie jest zagrożenie, jeżeli chodzi o kwestię rozejście spojenia łonowego a druga ciąża. Pacjentki, które doświadczyły rozejścia w pierwszej ciąży muszą natomiast uważać w kolejnej ciąży. Rozejście może nasilić się w każdej następnej ciąży, dlatego konieczne jest skorygowanie oraz przygotowanie ciała przed zajściem w ciąże, aby przeciwdziałać nawracaniu rozejścia.
Leczenie – operacja i pas na rozejście spojenia łonowego
W niektórych sytuacjach leczenie rozejścia spojenia łonowego można przeprowadzić dopiero po porodzie. Wówczas w znieczuleniu ogólnym dokonuje się repozycji kości łonowych oraz założenia opaski, która wspomaga utrzymanie tej pozycji. Pacjentka po operacji musi leżeć przez 6 tygodni, aby kości miały szansę ustawić się w prawidłowym ułożeniu w obrębie miednicy.
Dość pomocny jest także pas ortopedyczny na spojenie łonowe, które panie noszą nawet w ciąży. Istotne jest to, że powinien on stabilizować miednicę i mocno podtrzymywać struktury w obrębie bioder. Noszenie pasa powoduje, że pacjentki czują się stabilniej i nie odczuwają intensywnie bólu, jednak sam pas nie leczy rozejścia.
Rozejście spojenia łonowego – ćwiczenia i fizjoterapia
Bardzo wiele może pomóc fizjoterapia rozejścia spojenia. Właściwie na każdym etapie ciąży zaleca się, aby pacjentki z tą dolegliwością wykonywały proste ćwiczenia, które zapobiegają dalszym powikłaniom. Wśród nich są ćwiczenia mięśni Kegla, inaczej mięśni dna miednicy. Ćwiczenie to wykonuje się, zaciskając mięśnie krocza w pozycji leżącej lub siedząc na piłce. Poza tym istotne jest wzmocnienie mięśni nóg i dolnego odcinka pleców. Ważne, aby ciężarna nauczyła się prawidłowej postawy ciała ze szczególnym zwróceniem uwagi na pochylenie miednicy i ustawienie jej w pozycji neutralnej.
Ta dolegliwość jest też ważna w kontekście porodu, ponieważ często rozejście spojenia łonowego a cesarskie cięcie to konieczność. W takim przypadku poza ćwiczeniami dna miednicy należy koniecznie zadbać o prawidłową regenerację i mobilizację blizny po zabiegu. Aby dokładnie poznać sposoby rehabilitacji, warto udać się do wyspecjalizowanego fizjoterapeuty uroginekologicznego, który poza pokazaniem ćwiczeń, może też pomóc terapią manualną, taśmami kinesjotaping oraz technikami powięziowymi.
Maria Sokołowska
Fizjoterapeutka
Absolwentka studiów fizjoterapii na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym. Zajmuje się głównie fizjoterapią uroginekologiczną, opieką okołoporodową, terapią w ciąży i po porodzie oraz fizjoterapią mięśni dna miednicy.
Komentarze i opinie (0)