Choroba lokomocyjna u dziecka, znana również jako kinetoza, to stan, w którym dzieci doświadczają złego samopoczucia podczas podróży. Objawy choroby lokomocyjnej, takie jak zawroty głowy, nudności i wymioty, mogą znacząco wpłynąć na komfort i zdrowie dziecka w trakcie podróży. Kinetoza dotyczy głównie dzieci, chociaż może wystąpić w każdym wieku. Jak można złagodzić chorobę lokomocyjną u dzieci?
Choroba lokomocyjna u dziecka (kinetoza) – przyczyny, objawy, leczenie
Czym jest choroba lokomocyjna?
Choroba lokomocyjna u dzieci jest wynikiem niezgodności sygnałów przesyłanych do mózgu przez oczy, uszy i inne narządy zmysłów.
W normalnych warunkach narząd równowagi, czyli błędnik, pomaga utrzymać równowagę i orientację w przestrzeni. Jednak podczas podróży, zwłaszcza w samochodzie, samolocie czy na statku, dochodzi do zaburzenia tych sygnałów, co prowadzi do objawów choroby lokomocyjnej.
Czynniki wywołujące objawy tej choroby obejmują różne typy środków transportu oraz warunki podróży, takie jak turbulencje w samolocie, kołysanie statku czy jazdę samochodem po krętych drogach. Dodatkowo, czytanie książek lub skupianie wzroku na ekranie w trakcie jazdy może znacząco zwiększać ryzyko wystąpienia tych dolegliwości.
Choroba lokomocyjna może dotknąć osoby w każdym wieku, choć najczęściej występuje u dzieci w przedziale wiekowym od 2 do 12 lat, ze szczytem zachorowań między 4. a 10. rokiem życia. Objawy zazwyczaj łagodnieją po 6. roku życia, ale u niektórych osób mogą utrzymywać się przez całe życie lub pojawić się dopiero w dorosłości.
Objawy choroby lokomocyjnej u dzieci
Typowe objawy choroby lokomocyjnej u dzieci mogą pojawić się szybko i intensywnie, powodując znaczące pogorszenie samopoczucia dziecka. Ważne jest, aby rodzice potrafili rozpoznawać rozpoznać te objawy wcześnie, aby móc skutecznie zareagować.
Wczesne objawy
Wczesne objawy choroby lokomocyjnej to zawroty głowy, nudności i nadmierna potliwość. Dziecko może zacząć skarżyć się na złe samopoczucie i zawroty głowy. Nudności są często pierwszym sygnałem, że dziecko cierpi na chorobę lokomocyjną.
Późniejsze objawy
Jeśli wczesne objawy nie zostaną szybko załagodzone, mogą one prowadzić do poważniejszych problemów, takich jak wymioty, bladość oraz zmęczenie. Dziecko może również mieć trudności z koncentracją i odczuwać senność. Ważne jest, aby monitorować jego stan i podejmować działania zapobiegawcze, jeśli objawy się nasilają.
Czynniki nasilać objawy choroby lokomocyjnej
Czynniki, które mogą nasilać objawy choroby lokomocyjnej, to spożywanie napojów gazowanych, ciężkie jedzenie przed podróżą oraz niewystarczająca wentylacja w pojeździe.
Dziecko wymiotuje w samochodzie – co robić?
Co robić, kiedy dziecko wymiotuje w czasie podróży? Pod ręką powinny być przede wszystkim torebki foliowe, ale również wilgotne chusteczki do umycia dziecka, papierowe ręczniki i ubranie na zmianę.
Jeśli mimo podejmowanych wysiłków nie uda się uchronić dziecka przed wymiotami w podróży, nie wywołujmy w maluchu poczucia winy, nie narzekajmy na skutki jego choroby i nie krzyczmy na dziecko. Maluch może stracić zapał do jakichkolwiek wyjazdów, które oprócz przykrych dolegliwości będą mu się kojarzyły z niezrozumiałym gniewem rodziców.
Bardzo silne objawy choroby lokomocyjnej powinny skłonić cię do konsultacji ze specjalistą.
Diagnostyka choroby lokomocyjnej
Diagnostyka choroby lokomocyjnej u dzieci wymaga zebrania dokładnego wywiadu chorobowego oraz obserwacji objawów występujących podczas podróży. Ważne jest, aby rodzice uważnie obserwowali swoje dziecko i zwracali uwagę na symptomy typowe dla kinetozy.
Obserwacja dziecka
Zamiast natychmiastowej wizyty u lekarza, rodzice powinni najpierw przeprowadzić własną obserwację. Warto zwrócić uwagę na to, w jakich sytuacjach i w jakich środkach transportu dziecko doświadcza objawów, takich jak zawroty głowy, nudności, wymioty czy ogólne złe samopoczucie. Rodzice mogą również prowadzić dzienniczek, w którym będą zapisywać te objawy oraz okoliczności ich wystąpienia.
Kiedy zasięgnąć porady lekarza?
Jeśli objawy choroby lokomocyjnej u dziecka są częste, bardzo nasilone lub nie ustępują mimo podjęcia środków zapobiegawczych, warto wtedy skonsultować się z lekarzem. Specjalista może pomóc wykluczyć inne przyczyny dolegliwości oraz doradzić najlepsze metody leczenia i zapobiegania kinetozy.
Leczenie choroby lokomocyjnej
Nie istnieje typowe leczenie choroby lokomocyjnej ani leki przeznaczone specjalnie do jej leczenia. W przypadku wystąpienia objawów można stosować leki przeciwwymiotne, jednak najważniejsze są techniki zapobiegawcze, które mogą znacząco zmniejszyć ryzyko wystąpienia dolegliwości.
Jak ustrzec dziecko przed chorobą lokomocyjną?
Kluczowe strategie zapobiegawcze
- Częste przerwy w czasie jazdy: Regularne przerwy co 1-2 godziny pozwalają dziecku na zaczerpnięcie świeżego powietrza i krótki spacer, co może zmniejszyć objawy kinetozy.
- Koncentracja wzroku na jednym punkcie: Zachęcanie dziecka do patrzenia na stabilne punkty na horyzoncie, zamiast na przedmioty wewnątrz pojazdu, może pomóc w zmniejszeniu zawrotów głowy i nudności.
- Unikanie gwałtownych ruchów głowy: Ograniczenie gwałtownych ruchów głowy dziecka oraz zapewnienie stabilnej pozycji ciała mogą pomóc w redukcji objawów.
- Odpowiednia dieta: Przed podróżą warto podać dziecku lekkostrawne posiłki i unikać tłustych, ciężkostrawnych potraw oraz napojów gazowanych, które mogą nasilać nudności.
- Unikanie czytania i grania na przenośnych konsolach gier video: Długotrwałe skupianie wzroku na książce lub ekranie przenośnej konsoli może pogłębiać objawy choroby lokomocyjnej, dlatego warto zachęcać dziecko do innego rodzaju rozrywki, które rozproszy uwagę dziecka w czasie jazdy.
- Trening adaptacyjny: Regularne eksponowanie dziecka na krótkie podróże może pomóc w stopniowym przyzwyczajaniu układu przedsionkowego do ruchu, co może zmniejszyć podatność na kinetozy w przyszłości.
- Przewożenie niemowląt w fotelikach ustawionych tyłem do kierunku jazdy pomaga zmniejszyć ryzyko choroby lokomocyjnej, ponieważ niemowlęta nie mają jeszcze w pełni rozwiniętej zdolności integracji bodźców wzrokowych i przedsionkowych.
Leczenie farmakologiczne
Co można podać przeciw mdłościom dla dzieci? Jeśli objawy choroby lokomocyjnej są znaczne i techniki zapobiegawcze nie przynoszą ulgi, można wspomóc się niektórymi preparatami. Poniżej przedstawiamy niektóre z dostępnych opcji:
Leki przeciwwymiotne:
-
Dimenhydrynat (Dramina, Aviomarin): To popularne leki na chorobę lokomocyjną, dostępne bez recepty. Mogą być stosowane u dzieci powyżej 2. roku życia. Działają poprzez hamowanie receptorów histaminowych w mózgu, co zapobiega nudnościom i wymiotom. Zazwyczaj zaleca się podanie leku 30-60 minut przed rozpoczęciem podróży.
-
Prometazyna (Phenargen): Prometazyna to silniejszy lek przeciwwymiotny dostępny na receptę. Lek ten jest klasycznie stosowany w leczeniu objawów choroby lokomocyjnej, działając przeciwhistaminowo i uspokajająco, a także łagodząco na nudności. Efekt jej działania, podanej 2 godziny przed podróżą, utrzymuje się przez 6–8 godzin. Stosowana jest zazwyczaj w przypadkach, gdy inne leki przeciwwymiotne nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. Prometazyna nie wywołuje uzależnienia, ale może powodować zaburzenia zachowania i suchość w jamie ustnej. Należy jednak pamiętać, że nie można jej podawać dzieciom poniżej 2. roku życia.
Preparaty zawierające imbir:
Wielu ekspertów uważa, że preparaty z kłącza imbiru są skuteczne w zapobieganiu chorobie lokomocyjnej. Roztwory zawierające ekstrakt imbiru stosowane trzy razy dziennie mogą znacząco zmniejszyć dolegliwości związane z podróżą. Najbardziej przydatne są herbatki zawierające wyciąg z imbiru, które można podawać dzieciom cierpiącym na dolegliwości kinetozy. Należy jednak pamiętać, że preparaty kłącza imbiru w połączeniu z niektórymi lekami, takimi jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), mogą zwiększać ryzyko krwawień.
Specjalne opaski akupresurowe przeciw mdłościom:
-
Sea-Band (opaski akupresurowe): Opaski te wywierają nacisk na punkt akupresurowy P6 (Nei-Kuan) na nadgarstku, co może zapobiegać chorobie lokomocyjnej. Są dostępne bez recepty i można je stosować u dzieci w każdym wieku. Opaski należy założyć na nadgarstki przed rozpoczęciem podróży.
Zastosowanie powyższych preparatów w połączeniu z technikami zapobiegawczymi może znacząco poprawić komfort podróży i zmniejszyć objawy choroby lokomocyjnej u dzieci.
Bibliografia
- Jahn K.: Vertigo in children. Clinical presentation, course and treatment. Nervenarzt, 2009; 80 (8): 900–908.
- Kuitunen T., Leino T., Parkkola K.: Motion sickness at sea and in the air. Duodecim, 2011; 127 (13): 1378–1380
- Villard S.J., Flanagan M.B., Albanese G.M., Stoffregen T.A.: Postural instability and motion sickness in a virtual moving room. Hum. Factors, 2008; 50 (2): 332–345.
- Chang C.H., Pan W.W., Tseng L.Y. i wsp.: Postural activity and motion sickness during video game play in children and adults. Exp. Brain Res., 2012; 217: 299–309.
- Murdin L., Golding J., Bronstein A.: Managing motion sickness. BMJ, 2011; 343: d7430. doi: 10.1136/bmj.d7430.
Komentarze i opinie (0)