Czy Bernard to rzeczywiście mężczyzna o niedźwiedziej sile? Na pewno ma twardy charakter i jest dość oschły w obyciu, ale – jak każdy – ma też wiele zalet. Bernard sprawdzi się niemal w każdym zawodzie i na każdym stanowisku, a jego spojrzenie działa na kobiety jak magnes.
Bernard – imię, imieniny, znaczenie, pochodzenie
Imieniny Bernarda
Okazji do świętowania imienin Bernarda jest kilkanaście w roku: 19 stycznia, 9 i 16 lutego, 12 marca, 20 maja, 1 i 15 czerwca, 10, 20 i 21 sierpnia, 14 września, 14 i 21 października i 4 grudnia.
Pochodzenie imienia Bernard
Bernard to imię męskie pochodzenia germańskiego, złożone z dwóch słów: bero/bern – niedźwiedź i hart – silny. Bernard oznacza więc „silnego jak niedźwiedź”. W Polsce imię to spotykane jest od XIV w., również w formie Biernat.
Bernard – znaczenie imienia
Bernard jest urodzonym przywódcą. Dzięki temu, że potrafi się zmobilizować, osiąga znaczne sukcesy. Złożone problemy rozkłada na czynniki pierwsze i krok po kroku je rozwiązuje. Co sobie postanowi – spełni. Nie znosi, gdy ktoś mu się sprzeciwia, dlatego nie zawsze dogaduje się z innymi ludźmi.
Posiada predyspozycje do kierowania grupą. Ma talent do robienia trudnych interesów – potrafi korzystać z każdej nadarzającej się okazji.
W miłości nie lubi komplikacji, bywa pewnym, ale czasem zazdrosnym partnerem. Jego kobieta może na niego liczyć, a swoim dzieciom pozwala na wiele, choć gdy dorosną, staje się wobec nich dość wymagający.
Bernard to numerologiczna trójka – charakteryzuje się więc siłą witalną, energią i mocą. Imię to najlepiej pasuje do mężczyzn spod znaków: Lwa, Byka i Barana.
Odmiana imienia Bernard
- Mianownik: Bernard (l. poj.), Bernardowie (l. mn.).
- Dopełniacz: Bernarda, Bernardów.
- Celownik: Bernardowi, Bernardom.
- Biernik: Bernarda, Bernardów.
- Narzędnik: z Bernardem, z Bernardami.
- Miejscownik: o Bernardzie, o Bernardach.
- Wołacz: Bernardzie!, Bernardowie!
Zdrobnienia imienia Bernard
Benek, Benio, Bencio, Bernardek, Bernadetto, Berni, Berniątko – między innymi w ten sposób można nazywać Bernarda.
Bernard – przekształcenia
Do przekształceń imienia Bernard należą: Bernardyn, Berno, Biernat.
Formami żeńskimi od imienia Bernard są Bernardyna i Bernardetta.
Nazwiska od imienia Bernard
Od imienia Bernard pochodzą m.in. następujące nazwiska: Biernacki, Biernadzki, Biernatowicz i podobne.
Znane osoby o imieniu Bernard
- Bernard Belotto (zwany Canaletto) – włoski malarz,
- Bernard Wapowski – pierwszy kartograf polski,
- Biernat z Lublina – polski duchowny, poeta i lekarz,
- George Bernard Shaw – angielski pisarz,
- Bernard Ładysz – polski śpiewak operowy,
- Bernardo Bertolucci – włoski reżyser filmowy,
- Bernardo Silva – portugalski piłkarz,
- Bernardo Rezende – brazylijski siatkarz.
Bernard – formy obcojęzyczne
Imię Bernard w innych językach brzmi podobnie do polskiej wersji:
- język łaciński – Bernardus,
- język niemiecki – Bernhard,
- język węgierski – Bernat,
- język angielski – Barnard, Baernard,
- język francuski – Bernard, Bernardin,
- język włoski – Bernardo, Benso, Benzo,
- język hiszpański – Bernardo,
- język holenderski – Barnard,
- język duński – Berent, Bernt,
- język fiński – Penna.
Przysłowia i powiedzenia z imieniem Bernard
- „Bernat nie Bernat, coś pomarasił – zapłoć!”.
- „Prosty Biernat”.
- „Bernardyńska postawa, ale wilcze serce”.
- „Gdy na św. Bernarda ziemia twarda, zima będzie harda”.
Patroni Bernarda
Bernard może wybierać spośród... 40 patronów, ale do najbardziej znanych należą:
św. Bernard z Clairvaux (1090-1153) – mistyk, filozof, reformator życia zakonnego, jedna z najbardziej znanych postaci XII w., autor wielu pism teologicznych, założyciel klasztorów. Z upoważnienia papieża Eugeniusza III zainicjował II wyprawę krzyżową do Ziemi Świętej. W 1830 r. został ogłoszony doktorem Kościoła. Święty Bernard z Clairvaux jest patronem pszczelarzy i... opętanych;
św. Bernard z Aosty (zm. 1081) – znany też jako Bernard z Menthon. Archidiakon, który nawrócił wielu pogan. Założyciel schronisk na Górze Jowisza i na Kolumnie Jowisza. Patron górali i alpinistów. Od niego zaczerpnięto nazwę rasy psa – bernardyn, ponieważ właśnie te psy wyhodowano w klasztorze augustianów, w miejscu schroniska założonego przez świętego;
św. Bernardyn z Parmy (ok. 1050-1133) – założył wiele klasztorów, ceniony za rozwagę i roztropność. Papież Urban II mianował go kardynałem;
św. Bernardyn ze Sieny (1380-1444) – od jego imienia pochodzi nazwa zakonu bernardynów.
Bibliografia
- Bogdan Kupis, Bogna Wernichowska, Jan Kamyczek i inni, Księga imion, wyd. Książka i wiedza, Warszawa 1975.
- Andrzej Sieradzki, Księga imion i patronów, wyd. Videograf II. Chorzów 2008.
- Albert Roch, Elżbieta Pietraszewska, Twoja księga imion, wyd. Printex, Białystok 2004.
- Jan Grzenia, Nasze imiona, Świat Książki, Warszawa 2002.
Komentarze i opinie (0)